Od zredagowania Kodeksu Etyki Pracownika Naukowego (Wydanie II) w 2016 r. wiele zmieniło się w nauce światowej, a w Polsce obowiązuje nowa ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875). Ustawa ta już w swej preambule stwierdza, że „każdy uczony ponosi odpowiedzialność za jakość i rzetelność prowadzonych badań i za wychowywanie młodego pokolenia” i przestrzeganie zasad etyki w nauce traktuje ona priorytetowo stawiając również wysokie wymagania etyczne wobec wszystkich pracowników nauki, szczególnie wobec liderów życia naukowego i akademickiego. Podobnie, parafowana w 2019 r. przez większość uczelni Deklaracja Społecznej Odpowiedzialności Uczelni już w pierwszym punkcie deklaruje przestrzeganie wartości akademickich zapisanych w Kodeksie Etyki Pracownika Naukowego.

Zmieniające się realia życia szkół wyższych i jednostek naukowych sprawiły, że zaistniała potrzeba nowelizacji Kodeksu.

Prof. Andrzej Górski, Przewodniczący Komisji do Spraw Etyki w Nauce w czerwcu 2019 r. zwrócił się z prośbą o przekazanie propozycji do nowelizacji Kodeksu Etyki Pracownika Naukowego do Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich, Rady Głównej Instytutów Badawczych, Rady Dyrektorów Jednostek Naukowych PAN i Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Przewodniczący Komisji w listopadzie i grudniu 2019 r. prośbę o zgłoszenie uwag do Kodeksu skierował również do rektorów publicznych uczelni akademickich nadzorowanych przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministra Zdrowia i innych uczelni.

Komisja (w szczególności wyłoniony z członków Komisji zespół w składzie: prof. Osman Achmatowicz, prof. Andrzej Górski i prof. Janusz Limon) opracowała projekt Kodeksu Etyki Pracownika Naukowego (Wydanie III), który został przyjęty na posiedzeniu Komisji w dniu 18 maja 2020 r.

Zgromadzenie Ogólne Polskiej Akademii Nauk, na 141. sesji w dniu 25 czerwca 2020 r., uchwaliło Kodeks Etyki Pracownika Naukowego (Wydanie III).