Hipotetyczne obliczenia ilustrujące wpływ pandemii na strukturę wieku ludności Polski wskazują, że jej skutki będą odczuwane przynajmniej przez kolejne 30 lat. Pisze o tym Komitet Nauk Demograficznych PAN w ekspertyzie pod redakcją prof. Ireneusza Kuropki.
Pandemia COVID-19 bezpośrednio i pośrednio doprowadzi do mniejszej liczby dzieci i młodzieży, osób w wieku produkcyjnym i poprodukcyjnym, przyczyniając się do większego spadku liczby ludności Polski. Należy jednak podkreślić, że redukcja liczby osób najmłodszych i młodych dorosłych w tym horyzoncie czasowym może być jeszcze pogłębiona przez spadek płodności. Badacze bowiem zgodnie przewidują, że w krajach rozwiniętych można oczekiwać odraczania decyzji prokreacyjnych lub rezygnacji z dzieci ze względu na nasilenie się niepewności związanej z funkcjonowaniem rynku pracy.Wskazują przede wszystkim na: gorsze warunki łączenia pracy zawodowej i zobowiązań rodzinnych, pogorszenie sytuacji ekonomicznej gospodarstw domowych, a także rosnące utrudnienia w dostępie do usług medycznych wspierających prokreację.Należy podkreślić, iż zaufanie społeczne do instytucji wymieniane jest jako czynnik, który może korygować te negatywne efekty. Ma to szczególne znaczenie dla osób młodszych. Analizy spadku miesięcznej liczby urodzeń w 22 krajach rozwiniętych w okresie listopad 2020 – styczeń 2021 zdają się potwierdzać przypuszczenie o możliwym spadku płodności jako efekcie pandemii. Podobnie analizy zamierzeń prokreacyjnych w wybranych krajach europejskich wskazują na redukcję tych zamierzeń pod wpływem pandemii. Co więcej, ryzyko spadku płodności zdaje się być większe w krajach o niskiej płodności.
Pandemia COVID-19 bezpośrednio i pośrednio doprowadzi do mniejszej liczby dzieci i młodzieży, osób w wieku produkcyjnym i poprodukcyjnym, przyczyniając się do większego spadku liczby ludności Polski. Należy jednak podkreślić, że redukcja liczby osób najmłodszych i młodych dorosłych w tym horyzoncie czasowym może być jeszcze pogłębiona przez spadek płodności. Badacze bowiem zgodnie przewidują, że w krajach rozwiniętych można oczekiwać odraczania decyzji prokreacyjnych lub rezygnacji z dzieci ze względu na nasilenie się niepewności związanej z funkcjonowaniem rynku pracy.Wskazują przede wszystkim na: gorsze warunki łączenia pracy zawodowej i zobowiązań rodzinnych, pogorszenie sytuacji ekonomicznej gospodarstw domowych, a także rosnące utrudnienia w dostępie do usług medycznych wspierających prokreację.
Należy podkreślić, iż zaufanie społeczne do instytucji wymieniane jest jako czynnik, który może korygować te negatywne efekty. Ma to szczególne znaczenie dla osób młodszych. Analizy spadku miesięcznej liczby urodzeń w 22 krajach rozwiniętych w okresie listopad 2020 – styczeń 2021 zdają się potwierdzać przypuszczenie o możliwym spadku płodności jako efekcie pandemii. Podobnie analizy zamierzeń prokreacyjnych w wybranych krajach europejskich wskazują na redukcję tych zamierzeń pod wpływem pandemii. Co więcej, ryzyko spadku płodności zdaje się być większe w krajach o niskiej płodności.
Pandemia i jej skutki zdrowotne i demograficzne, Komitet Nauk Demograficznych PAN 2021
Ireneusz Kuropka , Agnieszka Rossa , Wiktoria Wróblewska , Bogdan Wojtyniak , Przemysław Śleszyński
W serwisie PAN stosujemy pliki cookies w celu gromadzenia danych statystycznych oraz prawidłowego funkcjonowania serwisu. Pliki te mogą być umieszczane na Twoim urządzeniu do odczytu stron. Więcej informacji o celu używania i zmianie ustawień ciasteczek znajdziesz w naszej polityce prywatności.
